Kleine vermogensbeheerders: ‘De nood aan onafhankelijke spelers zoals ons neemt toe’

Nadat de markt de voorbije jaren stevig werd ingedikt door fusies en overnames blijft in ons land maar een handvol kleinere vermogensbeheerders over dat een eigen koers wil varen. Hoewel geregeld een partij met diepe zakken aan de deur klopt, zien de meeste van die boetieks geen reden om hun onafhankelijkheid op te geven.

Met meer dan 480 miljard euro aan tegoeden van klanten onder beheer is de markt voor private banking en vermogensbeheer in ons land nog volop aan het groeien. In die markt spelen kleinere en onafhankelijke specialisten almaar minder een rol.

Door de steeds strengere regelgeving en torenhoge investeringen in digitalisering hebben veel van die ‘beleggingsboetieks’ zichzelf de voorbije jaren in de etalage gezet. Het Nederlandse beursgenoteerde Van Lanschot Kempen legde eind vorig jaar nog de hand op de Antwerpse vermogensbeheerder Accuro.

Na de fusie- en overnamegolf van de voorbije jaren telt ons land nog een handvol onafhankelijke vermogensbeheerders dat minder dan 1 miljard euro aan klantentegoeden onder beheer heeft. Volgens consultants hebben die spelers veel te weinig kritische massa om op langere termijn te kunnen standhouden in de snel veranderende markt voor private banking en vermogensbeheer. Wie zijn die ‘last men standing’, de overblijvers? En hoe denken ze het verschil te kunnen maken tegenover de grote jongens in de branche?

FinFactor: ‘Statusgevoelige klanten komen minder snel naar ons’

Het Antwerpse FinFactor werd bijna acht jaar geleden opgericht door vier voormalige vermogensbeheerders van ING, KBC en Candriam. Het huis, dat zes partners telt, heeft zo’n 700 miljoen euro onder beheer.

‘Ook wij hebben al enkele voorstellen gekregen voor een eventuele samenwerking of overname, maar alle partners hier denken daar hetzelfde over’, zegt gedelegeerd bestuurder Bernard Blanpain. ‘We zijn er allemaal van overtuigd dat we wel degelijk het verschil kunnen maken in vergelijking met grotere spelers.’

Die verschillen zitten zowel in de dienstverlening als in het beleggingsbeleid, zegt Blanpain. ‘We bieden onze klanten zowel beleggingsadvies als discretionair vermogensbeheer aan, en we rekenen hen daar dezelfde vergoeding voor aan. Veel grotere groepen zien klanten vooral als een manier om geld te verdienen door naargelang van de waan van de dag hun beleggingsportefeuille vol thematische fondsen te stoppen en daar extra kosten voor aan te rekenen.'

'Dat doen we niet, evenmin als patrimoniumplanning of het aanbieden van investeringen in private equity (niet-beursgenoteerde bedrijven, red.). We houden ons bezig met wat we echt goed kunnen.’

We zijn geen groot huis dat golftornooien of antiekbeurzen kan sponsoren.

Een ander verschil is dat de vermogensbeheerders volgens Blanpain geen doelstellingen opgelegd krijgen voor de groei van de portefeuille van de groep. ‘Ons voornaamste doel is onze klanten tevreden te houden. Onder meer door een persoonlijke dienstverlening. Iedere vermogensbeheerder bij ons mag maximaal vijftig families bedienen. We willen zeker zijn dat we altijd de telefoon kunnen opnemen als een klant ons contacteert. Die aanpak heeft succes, want we merken dat de mond-tot-mondreclame begint te werken en dat klanten ons ook aanraden bij vrienden en familie.’

Al is er niet met iedereen een match. ‘We zijn geen groot huis dat golftornooien of antiekbeurzen kan sponsoren. Sommige statusgevoelige klanten die belang hechten aan dergelijke events gaan misschien liever daarheen. We merken dat de klanten die naar ons komen vooral opgelucht zijn dat ze niet zomaar een verkoopgesprek voorgeschoteld krijgen.’

Wenst u het integrale artikel te lezen op de website van de Tijd, klik dan hier.